Σίγουρα στην Ελλάδα φύεται η καλύτερη ρίγανη στον κόσμο από πλευράς ποιότητας.

Πού φυτρώνει θα ρωτήσει εύλογα κάποιος.
Στον Όλυμπο, θα πει κάποιος, στην Κρήτη άλλος, στα βουνά της Ηπείρου, εγώ θα πω στο Κορφοβούνι Άρτας, στα βουνά της Θράκης κάποιος άλλος. Τι με λες θα πει ένας Μακεδόνας: στα βουνά της Μακεδονίας, βέβαια. Μα τι λέτε τώρα θα πει ο νησιώτης , στα νησιά του Αιγαίου, φυσικά! Και πάει λέγοντας για όλες τις περιοχές της Ελλάδας…
Και όλοι μπορεί να έχουν δίκαιο ή και άδικο ταυτόχρονα!
Δύο βασικά πράγματα καθορίζουν την ποιότητα της ρίγανης:

Μεγάλο υψόμετρο και εδάφη ασβεστούχα, φτωχά, ξηρικά, άγονα με πλούσια ηλιοφάνεια είναι βασικότατοι παράγοντες παραγωγής αρίστης ποιότητας ρίγανης. Μικρή μεν παραγωγή αλλά άριστο τελικό προϊόν.

Στο ίδιο βουνό δεν έχουμε παντού την ίδια ποιότητα ρίγανης. Αποφεύγουμε να μαζέψουμε ρίγανη από εύφορο έδαφος ή σκιερό, αντίθετα τρέχουμε σε σημεία με πολλές πέτρες, ξηρικά και με ελάχιστη βλάστηση.

Ο τρόπος αποξήρανσης και η καθαρότητα της σαν τελικό προϊόν.
Αν θέλουμε να έχουμε ένα ζωντανό σκούρο πράσινο χρώμα στη ξηρή ρίγανη, μετά τη συλλογή, που γίνεται στο στάδιο της άνθησης, την καθαρίζουμε άμεσα, αφού την κάνουμε μικρά ματσάκια, τα κρεμάμε σε σκιερό μέρος να ξηραθεί.
Μετά την αποξήρανση γίνεται το τρίψιμο και το κοσκίνισμα, έτσι ώστε το τελικό προϊόν να είναι μόνο τριμμένη ρίγανη, πλούσια σε άρωμα και με πράσινο χρώμα.
Όταν έχουμε και τις δύο παραπάνω συνθήκες τότε μπορούμε να λέμε ότι η ρίγανη μας είναι η καλύτερη του κόσμου!

Απέναντι στο βουνό (ύψωμα Πύργος) στο χωριό μας φυτρώνει εδώ και χρόνια μια απο τις καλύτερες σε ποιότητα ρίγανη στην Ελλάδα.

Από ότι μας λένε οι παλαιότεροι κάτοικοι που ασχολούνταν κάθε χρόνο με το μάζεμα ρίγανης στο βουνό,δύο στοιχεία παίζουν σημαντικό ρόλο,ο αέρας που φυσάει από την θάλασσα, Ιόνιο Πέλαγος και περιέχει αλάτι, καθώς και ο ήλιος που πλούσια όλη μέρα την βοηθά να αναπτυχθεί.