Λιτά χτίστε τα, απλόχωρα, μεγάλα,

γερά θεμελιωμένα, από της χώρας

ακάθαρτης, πολύβοης, αρρωστιάρας

μακριά μακριά τ’ ανήλιαγα σοκάκια,

τα σκολειά χτίστε!

Και τα πορτοπαράθυρα των τοίχων

περίσσια ανοίχτε, να ’ρχεται ο κυρ Ήλιος,

διαφεντευτής, να χύνεται, να φεύγει,

ονειρεμένο πίσω του αργοσέρνοντας το φεγγάρι.

Γιομίζοντάς τα να τα ζωντανεύουν

μαϊστράλια και βοριάδες και μελτέμια

με τους κελαηδισμούς και με τους μόσκους,

κι ο δάσκαλος, ποιητής

και τα βιβλία να είναι σαν τα κρίνα!

Αφιερωμένο σε όλους αυτούς που θέλουν να κλείσουν το Σχολείο μας ας διαβάσουν και λίγο τον Κώστα Παλαμά ένα ποίημα που γράφτηκε το 1910 και παραμένει επίκαιρο ακόμα και σήμερα!

Στο ποίημά του ο Κωστής Παλαμάς  θέλει τα σχολεία να είναι απλά χτισμένα και με γερά θεμέλια. Επίσης θέλει να υπάρχουν μεγαλύτερα παράθυρα για να μπαίνει ο ήλιος και να φωτίζει τις αίθουσες ώστε να δίνει ένα χαρούμενο κλίμα μάθησης στα παιδιά. Ακόμα να μπαίνει ο άνεμος, τα κελαηδίσματα και οι ωραίες μυρωδιές για να υπάρχει μια ευχάριστη ατμόσφαιρα. Τέλος, ο δάσκαλος πρέπει να μιλάει σαν ποιητής για να εμπνέει τα παιδιά και τα βιβλία να είναι όμορφα γραμμένα σαν τα λουλούδια και να προσελκύουν τους μαθητές να τα διαβάζουν.